Verse 1:
نیومدم ببینمت
زیباتر از واقعیت توی سرم کشیدمت
راست میگن که هنوز نمردم تا نشونه ی زنده ها نفس کشیدنه
اینجام تا از خودم بِکَنم هی
باز هوای خودم تو سرمه
من اینجوری بهترم تلخ تر بودم اون روزایی که دورم بودن همه
من عمراً دست دست کنم
نمیکنی پیدام، رسماً گُمم
فقط میگی بخواه، میتونی، برو
نمیتونم توی این بیراهه حرکت کنم
یه روز میگی بپر یه روز دیگه مانع
یه روز سرِ جنگ داری یه روز دیگه قانع
یه روز واسم سَمبُل آدمِ خوشحاله
یه روز غمت بندِ دل رو میکنه پاره
میمونه مهرِ آدما تو یادم
میمونه کل این سرما تو یادم
خیلی هم پیچیده س بتونم بپذیرم اینو بیشتر از این حرفا ساده ام
Chorus :
برات دلتنگم، اگه اون آدم قبل نیستم، حتی اگه من افسرده ام، سرخورده ام ولی بازم واسه تو دلتنگم
ببین، برات دلتنگم، اگه اون آدم قبل نیستم، حتی اگه من افسرده ام، سرخورده ام ولی بازم واسه تو دلتنگم
Verse 2 :
"من" رو "عنوان" بپذیر، با موهای کوتام بپذیر
نمیخوام حرفی بزنی نه، منو با تناقض هام بپذیر
"حال خوب" رو میشه نوشت، ولی فرقه از "نوشتن" تا "رخداد"
میشه پائیز رو دید، حتی وسط گرمای خرداد
آزاد بود، آزاد مُرد ولی تا وقتی که ندیده باشی تو رنگِ "حصار" رو
هنو میشه زندگی کرد، نباید چشیده باشی طعم بعضی "حس" ها رو
اینجام تا از خودم بگم من
زده هوای خودم به سرم
چند ساله خواب می بینم
میخوام از خواب خودم بپرم
Chorus :
برات دلتنگم، اگه اون آدم قبل نیستم، حتی اگه من افسرده ام، سرخورده ام ولی بازم واسه تو دلتنگم
ببین، برات دلتنگم، اگه اون آدم قبل نیستم، حتی اگه من افسرده ام، سرخورده ام ولی بازم واسه تو دلتنگم
برات دلتنگم، اگه اون آدم قبل نیستم، حتی اگه من افسرده ام، سرخورده ام ولی بازم واسه تو دلتنگم
ببین، برات دلتنگم، اگه اون آدم قبل نیستم، حتی اگه من افسرده ام، سرخورده ام ولی بازم واسه تو دلتنگم