[Verse1]
تو خیابونا
شهر شُدِه میدون جنگ
هر گوشهای، یه رد از خشم و ننگ
وقتی جُنون میگیرتتون، همهرو میدین به تاراج
دیگه نمیشناسین دوست، دشمن، یا حاج
جنگ و خونریزی شده عادتتون
وحشی شدین، مثل یه مشت حیوون
فکر میکنین قلدرین؟،
لات بازیه؟
Chorus]
جُنون، یه کابوس تو شبهاتون
جُنون، یه کابوس تو شبهاتون
وحید مرادی تو قلبها زندهست
جُنونِش یه افسانه، همیشه پابرجاست
جُنون، یه کابوس تو شبهاتون
جُنون، یه کابوس تو شبهاتون
وحید مرادی تو قلبها زندهست
جُنونِش یه افسانه، همیشه پابرجاست
[Verse2]
ولی بدونین، تهش یه باختِ خونیه
پلیس میرسه، همهتونو میکنه تو گونی، زار و نزار، زمینگیر
فقط میمونه یه اسم، یه خاطرهیِ نحس
تو تاریخ مینویسن از شما، با ننگ و ترس
که جُنون کور کرده بودتون مثل یه حیوون
پس بدونین، این راه، راهِ سُقوطِ، نه یه اوج تهش یه مشت استخون یه قبر تنگ و جیغ ناتموم
جُنون، یه کابوس تو شبهاتون
جُنون، یه کابوس تو شبهاتون
وحید مرادی تو قلبها زندهست
جُنونِش یه افسانه، همیشه پابرجاست