Totus amore languens
Totus ardore succensus
Erga altaris sacramentum
Fidelis animus ardebat
Et in extasim raptus
Sic dicebat:
"Epulare, delectare
Felicissimum cor meum
Datur tibi manducare
Panem coeli, verum Deum
Quid hoc coelesti ardore
Delectabilius? Quid suavius?
Non mannae dulcedo
Non lactis pinguedo
Non favus, non mei
Ite procul o dapes mundanae
Ite vanae, vos non quero
Non cupio vestra gaudia
Foris amena, intus poena
Cibus vester non satiat."
Eia ergo, o anima mea
Ad haеc incendia divina
Semper ardеns, semper spirans
Curre propera festina