Heredeiros Da Crus es un grupo de rock oriundo de Galicia, que se formó en el año 1992 en la comarca de Barbanza. La banda está compuesta por Antón Axeitos "Tonhito de Poi" (voz), Antonio Novo "Tuchiño" (guitarra), Francisco Velo "O Jran Fran" (bajo) y Francisco Javier Troncoso "Rafa" (batería). Desde el principio, se destacaron por su estilo desenfadado y su uso del gallego, elementos que les dieron una identidad única dentro del panorama musical español.
Uno de los aspectos más destacables de Heredeiros Da Crus es su capacidad para fusionar el rock con la música popular gallega. Sus canciones están impregnadas de un humor irreverente y un espíritu festivo, lo cual ha sido clave para su éxito. Letras que oscilan entre lo cómico y lo crítico, mezcladas con riffs pegajosos y energéticos, hacen que su estilo sea inmediatamente reconocible y altamente adictivo.
El primer álbum de la banda, "A Cuadrilla de Pepa a Loba", lanzado en 1994, puso a Heredeiros Da Crus en el mapa del rock español. Canciones como "Quero josar" y "Jran pra se convirtieron en himnos entre los jóvenes gallegos. En 1996, con el lanzamiento de "Está que te caixa!!!", consolidaron su popularidad con temas como "O fillo de José" y "Neniña">
Después de años de intenso éxito y varios cambios en su alineación, la banda decidió separarse en 2005. Los miembros del grupo emprendieron
Ver BiograFia Completa
Non quero nada de ti
Despois de tanto tempo vivindo chachi ghuai, ahora colles mala p*** e me clavas por detrás.
Escríbesme chorradas e non paras de chamar, mandaríache á merda si che quixera falar.
Andas con tipos que che poden levar a moitos máis sitios cá lambeta de meu pai.
Eu che ofresín de todo corasón, a cosiña, a salita e a miña habitasión.
Non quero nada de ti, non quero nada de ti, nin o Rosario de tu p*** madre,
¡Ai pendeja! ¡Asoméjaste a tu padre!
Dis por ahí que ando borracho como un can, que son un desjrasiado e que me portei moi mal,
e ahora mala perra me volves a chamar, me contas catro contos pra volverme a liar.
Non quero quero que me mires cando me vexas pasar, andando pola calle ou sentado nalghún bar.
Si che pasa a ti algho paresido, ¡ Ai filla de p*** ben o tiñas meresido !