Corasón de Carballo
Primeiro que no,
ahora que si.
Despois, que o vas volver a deixar,
ti verás, bueno lo,
non che vou a esperar,
que seas feliz,
e se algho ques, estou aquí.
Non se pode borrar todo dun plumaso,
solo a morte sin abraso,
prenderlle lume
a este corasón de Carballo,
e lo mandar todo ao carallo,
porque sí.
Estou por estar,
de pensalo e pa rir.
Despois si vou, si vou non vas, pra non mirarme.
Estaloume nas mans
este amor tan fujás,
deixeino ir,
se quer volver
estou aquí.
Non se pode...
Déixame arder, deixame,,,
Déixame arder, déixame...
Non se pode...