Ποιος μεγάλος πόνος διάλεξε ταξίδι
Κι έγινε η αγάπη ένα μαύρο φίδι
Στο σταθμό του τρένου κάποιος περιμένει
Επιβάτης μόνος σε ζωή χαμένη
Μέσα στο βαγόνι άγουρη εφηβεία
Με έρωτες και γέλια σε δημοπρασία
Πριν να μεγαλώσει, δίχως να γεράσει
Διάλεξε μονάχα για να προσπεράσει
Σβήσανε οι φλόγες , σβήσανε τα φώτα
Τίποτα δεν είναι όπως ήταν πρώτα
Στέγνωσαν τα μάτια, χάθηκαν οι λέξεις
Μα εισιτήριο θα πρέπει να διαλέξεις
Ψάχνω ένα δρόμο, άλλη ιστορία
Να μην έχει τρένο με τρελή πορεία
Να φωνάζει η μάνα Στείλε όταν φτάσεις
Να περνούν τοπία, πόλεις και αποστάσεις
Δεν υπάρχουν φρένα για να σταματήσει
Το άτιμο το κέρδος και το αλισβερίσι
Βάλαμε το μέλλον στην υπερταχεία
Τίποτα δεν ήταν μοίρα και ατυχία
Δεν υπάρχει αθώος του αίματος
Να κοιτάει καθρέφτη του ψέματος
Δεν υπάρχει αθώος, αθώος στ’ αλήθεια
Που να αγαπά με τη σιωπή και τη συνήθεια