Luna, la banda que dejó una huella imborrable en la música alternativa, dio sus primeros pasos en un sótano oscuro de una pequeña ciudad en el noreste de Estados Unidos. Fundada en 1991 por Dean Wareham, quien previamente había tocado en la influyente banda Galaxie 500, el grupo surgió con una alineación inicial compuesta por Wareham, el bajista Justin Harwood y el baterista Stanley Demeski. Desde un principio, Luna prometía explorar terrenos sonoros nunca antes pisados.
El año 1992 marcó el lanzamiento de su álbum debut, Lunapark, que capturó la atención de críticos y fans por igual. Con canciones llenas de melancolía, riffs de guitarra precisos y letras poéticas, el disco se consolidó rápidamente como una obra de culto. La mezcla de rock alternativo, dream pop y toques psicodélicos ofrecía algo único en los turbulentos años 90, y Luna empezó a ganar fama.
El siguiente álbum, Bewitched (1994), amplió su audiencia y aseguró su lugar en la escena musical. Siempre llenos de sorpresas, lanzaron el exitoso Penthouse en 1995, con colaboraciones sorprendentes como Tom Verlaine de Television. Con este disco, Luna consolidó su estilo: una fusión de melodías hipnóticas y letras introspectivas.
Como ocurre en muchas bandas, Luna no fue inmune a los cambios. En 1999, Sean Eden se unió como guitarrista, y Lee Wall reemplazó a Demeski en la batería. Con esta nueva formación,
Ver BiograFia Completa
Nebo zna, koliko ja patim danima;
Nebo zna, koliko ja patim nocima;
A tebe to, odavno vec, ne zanima.
(2x)
Vraticu ti sve, lazne dodire;
Izgubljene sne, noci nemirne.
Vraticu ti sva, pisma lazljiva;
I posle svega sam, sama ostala.
Ref.
I da znas, da sam ja zbog tebe plakala;
I svaka moja suza znam nije te ranila.
I da znas, da sam ja iskreno volela;
I mozda samo nebo zna sto sam te izgubila.
Nebo zna, koliko ja patim danima,
Nebo zna, koliko ja patim nocima,
A tebe to, odavno vec, ne zanima.
(2x)
Vraticu ti sve, lazne dodire,
Izgubljene sne, noci nemirne;
Vraticu ti sva, pisma lazljiva,
I posle svega sam, sama ostala.
Ref.
I da znas, da sam ja zbog tebe plakala;
I svaka moja suza znam nije te ranila.
I da znas, da sam ja iskreno volela;
I mozda samo nebo zna, sto sam te izgubila.
I kada dodje sudnji dan,
Svako od nas ostaje sam;
Pred oci ti izadje zivot ceo,
Svi oni, koje si najvise voleo.
Ako si me lazno volela ti,
Nece ti nebo oprostiti.
Pred bogom, evo miran stojim,
Ja se veruj, nimalo ne bojim;
Jer ja sam tebe iskreno voleo,
Nisam preboleo.
Ref. 2x
I da znas, da sam ja zbog tebe plakala;
I svaka moja suza znam nije te ranila.
I da znas, da sam ja iskreno volela;
I mozda samo nebo zna, sto sam te izgubila.