Escucha música Homo Sum de Anabolic Beatz 2025 en línea | Musica Lyrics

Anabolic Beatz - Homo Sum Lyrics

[Zwrotka 1]
To nie laboratorium doktora Frankensteina
Widziałeś tamten horror, życie to nie bajka;
Ampułki z lekami, choroby w szkle
Doniczki przepełnione życiem, a to nie jest sen
Życie wędruje po synapsach, neuronach
Gołe szkielety; w środku nie lepiej wyglądasz
Raczkujące zło, nawet się nie budzi
I tak cię dogoni, nie ma co się łudzić
Chcieli zrobić performence , ale coś nie pykło;
Ich gnijące ciała, nadal sobie wiszą;
Umysły nadal się hodują, nadal są mu wierne
Są tu nawet te, sprzed władzy książęcej

[Zwrotka 2]
Nawet Arystoteles nie przewidział tej choroby
Nie chciał? Nie mógł? Czy też był na to chory?
Nieodporne są na to nawet filodendrony
Bo co byś nie odjebał, wygrywa konsumpcjonizm
Bo co byś nie odjebał, w umyśle zostaje to-
Czego byś nie zrobił, machają lekką ręką
Koniunkcja sfer to przy tym nic
Wiedźmini robili co mogli, nie został już nikt
Tylko ja, i ty, i To...
Między nami cienka nić
Nie zależy od nas nawet splot
Ani kiedy Moira powie Dość...
Jedna siostra, się do drugiej nie odzywa
Jakby była wilkiem, albo miała skórę wilka;
Wyprany umysł, jak po trepanacji, ucichł;
Wyglądało tak poważnie, a została tylko blizna
Na ulicach nie czai się zło, tylko w domach
Biedni życia pacjenci, myślą że pomoże hostia
No i ta nadzieja, co kiełkuje na SOR'ach
Na nic ci doktorzy, jeśli już się poddasz...
Przez kable wędruje życie, ale to nie Matrix
Wszystkie przewody idą do maleńkiej salki;
Los bywa rozwiązły, jak Koryntu córy
Dziecko w tym pokoju raczej już się nie obudzi
Wielka metropolia, w której żyja tylko zombie
Krajobraz wokół, jakby tylko apokaliptyczny;
Młode gwiazdy czerpią wzorce od sobie pochodnych
A ich życie się kończy kiedy wchodzą za kulisy
[Zwrotka 3]
Idźcie się leczcie, do doktora Pepper
Wasze skóry i poglądy, już są coraz bledsze
Nie chcesz brać tego na serio, no to sobie nie bierz
Ale potem się nie dziw, że nigdy nie istniał Eden
Elektryczne auta, no i elektryczne krzesła;
Tak piękna cywilizacja, tak zmarnowany potencjał
Nie wiesz, co jest straszne, póki nie wiesz, co ci siedzi w głowie
Rodzisz się jako człowiek i umierasz jako człowiek
Jest taka rzecz, której nigdy już nie zmienisz;
Chciałbyś dziewięć, a masz jedno, bo nie jesteś kotem
Nigdzie nie jest napisane, ile możesz przeżyć
Ale na pewno się rodzisz, i umierasz jako człowiek

...rodzisz się jako człowiek i umierasz jako człowiek...