A Filla do Bartolo (A Roda)
A Filla do Bartolo (A Roda)
Bartolo tiña unha filla
que lle chamaban Leonore
Un dia estaba sentada
cosendo no corredore
O corredor xa de vello
tiña abertura no piso
se de abaixo se miraba
viaselle o paraiso
Xoaquin mirou cara arriba
cos olliños contemplaba
as perniñas da rapaza
nunha mesiña sentada
Tapa esas pernas Leonore
que sen non me enjaño vexo
por debaixo desta mesa
as ourellas dun conexo
Coa jaita pandeiro, jitarra e viulin
a caza do conexo anda sempre Xoaquin
anda sempre Xoaquin (Bis)
coa jaita pandeiro, jitarra e viulin
(Bis)
Vaia co demo Xoaquin-e
quen che botara na cara
un bo chorro de auja quente
pra que a vista che cansara
(Continúa na pax. seguinte)
O Xoaquin sen mirar mais
subiuse pola escaleira
todo mortiño de risa
foise pra xunto a costureira
Non te enfades Leonore
porque as pernas che mirei
xa vexo que as tes jordiñas
contijo me casarei
Pois en canto este solteira
ben sejuro podes ter-e
que as ourellas ao conexo
non lle as volveras a vere
Coa jaita pandeiro, jitarra e viulin
a caza do conexo anda sempre Xoaquin
anda sempre Xoaquin (Bis)
coa jaita pandeiro, jitarra e viulin
(Bis 2)