El grupo Cantigas Populares Galegas surge a principios del siglo XX en Galicia, una región rica en tradiciones y cultura. La agrupación nació con el firme propósito de revivir y preservar las melodías ancestrales de la tierra gallega. Durante sus primeros años, sus miembros se dedicaron a explorar aldeas y pueblos remotos, recopilando canciones y leyendas transmitidas oralmente de generación en generación.
A lo largo del tiempo, Cantigas Populares Galegas no solo logró mantener viva esta herencia cultural, sino que también la adaptó para atraer a públicos más amplios. La década de 1940 fue crucial, ya que coincidió con el renacimiento de la cultura gallega postguerra. Durante estos años, el grupo consolidó su lugar en el panorama musical gallego y español, participando en festivales y eventos culturales por toda la región.
El repertorio del grupo abarca una amplia gama de estilos, desde alalás solemnes hasta alegres muiñeiras. Algunas de sus canciones más conocidas, que se han convertido en verdaderos himnos populares, incluyen Miudiño, A Rianxeira y Apaga o Candil. Estas piezas no solo evocan la naturaleza y la vida cotidiana de Galicia, sino que también exponen la rica diversidad de sus manifestaciones artísticas.
Gracias a sus interpretaciones auténticas y emotivas, Cantigas Populares Galegas ha desempeñado un papel crucial en la revalorización de la música tradicional gallega. Con cada actuación, el grupo no solo entretiene, sino que también educa a su audiencia sobre la importancia de preservar el patrimonio
Ver BiograFia Completa
Se Te Casas En Ourense
Se te casas en Ourense pídelle a proba primeiro BIS
da cacheiriña do porco e o bon viño do Ribeiro BIS
Se vas ó Ribeiro, ó Ribeiro de Avia,
se vas ó Ribeiro, vai por Ribadavia,
vai por Ribadavia, ven por Ventosela,
que hai unha neniña que dá xenio vela,
que dá xenio vela, dá noxo mirala,
se vas ó Ribeiro vai por Ribadavia.
Se me queres por amigo, dáme viño do Ribeiro,
pantrigo de Ribadavia, nenas do Chan de Amoeiro.
Se vas ó Ribeiro, ó Ribeiro de Avia,
Agora xa non se leva pedirlles as fillas aos pais;) [BIS]
entrar pola porta adentro: Meu sogro, que tal lle vai? [BIS]
Se vas ó Ribeiro, ó Ribeiro de Avia,
Eu caseime no Ribeiro pola fama do bo viño) [BIS]
e o lacazán do meu sogro soio tiña un pipotiño.) [BIS]
Se vas ó Ribeiro, ó Ribeiro de Avia,
Eu caseime por un ano por ve-la vida que era; [BIS]
o ano xa vai pasando solteiriño quen me dera. [BIS]
Se vas ó Ribeiro, ó Ribeiro de Avia,