El grupo Cantigas Populares Galegas surge a principios del siglo XX en Galicia, una región rica en tradiciones y cultura. La agrupación nació con el firme propósito de revivir y preservar las melodías ancestrales de la tierra gallega. Durante sus primeros años, sus miembros se dedicaron a explorar aldeas y pueblos remotos, recopilando canciones y leyendas transmitidas oralmente de generación en generación.
A lo largo del tiempo, Cantigas Populares Galegas no solo logró mantener viva esta herencia cultural, sino que también la adaptó para atraer a públicos más amplios. La década de 1940 fue crucial, ya que coincidió con el renacimiento de la cultura gallega postguerra. Durante estos años, el grupo consolidó su lugar en el panorama musical gallego y español, participando en festivales y eventos culturales por toda la región.
El repertorio del grupo abarca una amplia gama de estilos, desde alalás solemnes hasta alegres muiñeiras. Algunas de sus canciones más conocidas, que se han convertido en verdaderos himnos populares, incluyen Miudiño, A Rianxeira y Apaga o Candil. Estas piezas no solo evocan la naturaleza y la vida cotidiana de Galicia, sino que también exponen la rica diversidad de sus manifestaciones artísticas.
Gracias a sus interpretaciones auténticas y emotivas, Cantigas Populares Galegas ha desempeñado un papel crucial en la revalorización de la música tradicional gallega. Con cada actuación, el grupo no solo entretiene, sino que también educa a su audiencia sobre la importancia de preservar el patrimonio
Ver BiograFia Completa
Toleaches Pola Peneira // A Volta Da Festa
Vente vindo BIS
que eu tamén me vou andando,
fixen a cama na folla,
o vento vaima levando BIS
ailalelo, ailalalo.
Toleaches pola peneira,
toleaches por peneirar,
toleaches por ter amores,
toleaches por te casar.
O paxaro cando chove BIS
mete o rabo na silveira,
así fan as boas mozas
cando non hai quen as queira BIS
ailalelo, ailalalo.
Toleaches pola peneira,
toleaches por peneirar,
toleaches por ter amores,
toleaches por te casar.
Ó muíño do meu pai eu ben lle sei o tempero
cando está alto baixalo cando está baixo erguelo.
Rabiaches pola peneira, rabiaches por peneirar,
rabiaches por ter amores, rabiaches por te casar.
Unha nena nunha fonte por unha verza bebía,
a verza estaba rachada toda a auga lle vertía.
Rabiaches pola peneira, rabiaches por peneirar,
rabiaches por ter amores, rabiaches por te casar.
Maruxiña, Maruxiña xa vai boa que te espero;
cando queiras enfornar tamén ha de ser se eu quero.
Toleaches pola peneira, toleaches por peneirar,
toleaches por ter amores, toleaches por te casar.
Miña cuñadiña nova meu irmán éche pequeno,
se queres que medre logo, levaraslle o almorzo cedo.
Toleaches pola peneira, toleaches por peneirar,
toleaches por ter amores, toleaches por te casar.
Mala feira fixo Rosa por facer non fixo nada,
de solteira roupa nova de casada remendada.
Toleaches pola peneira, toleaches por peneirar,
toleaches por ter amores, toleaches por te casar.
Do queixo non che me queixo, que o queixo ben che me sabe
quéixome de quen mo vende,
que non che mo dá de balde.
Toleaches pola peneira, toleaches por peneirar,
toleaches por ter amores, toleaches por te casar.